Jaka to była historia.

Całość przeczytałam jednym tchem. Dopiero co zamknęłam książkę i zaraz będę szukać następnych części. Po takim zakończeniu chce się tylko więcej, więcej więcej!

Podobało mi się wiele przedstawiony h wątków: praca Fallon w tawernie, która nie była wyidealizowana ani przedstawiona jako horror- od praca bardzo prostego zjadacza chleba, kiedy trzeba zagryźć zęby i iść dalej. Relacje z jej przyjaciółmi, którzy stali się jej rodziną były tak prawdziwe, że miałam wrażenie, że i ja mogę ich uściskać. Każdy z tych bohaterów miał własną opowieść indywidualny charakter i osobowość. Ich interakcje były naturalne a czytało się to z uśmiechem.

Doceniam kiedy dialogi między postaciami są pełne kąśliwych uwag, przekomarzania się i słownych utarczek. Nasz Wroni Król dostarczał mi tego przez ponad 500 stron, ale nieustannie było mi mało. (ciągle zerkałam po przewróceniu strony czy jest jakiś wytłuszczony tekst...). Sam pomysł Wron był dla mnie zaskakujący przez pierwszą część książki, ale jak z każdym uniwersum, trzeba się z tym oswoić. Już po kilku rozdziałach Wrony były dla tak samo fascynujące jak słomki.

Zauważyłam dwa mankamenty tej pozycji. Pierwszy to samotna podróż Fallon. Przyznam szczerze, że chciałam już tylko żeby dotarła do celu. Opis tej części trochę mi się dłużył i był monotonny. Jednak napotkane w świecie postaci rekompensowały oczekiwanie. Drugi mankament to sam wątek romansu. Tak bardzo zarysowany został w pierwszej części książki, że zabrakło mi go w tej drugiej. Miałam też wrażenie, że po tylu pocałunkach, autorka nie była pewna co zrobić z tym wątkiem i odłożyła go na półkę z hasłem "później zadecyduję kto będzie dla Fallon tym jednym". No i w rezultacie mam niedosyt na koniec. Jeżeli planen było wypościć czytelników przez jakieś 300 stron, żeby zbudować fundamenty pod drugi tom, to udało się koncertowo.

Sądzę, że można też głównej bohaterce zarzucić lekkomyślność i naiwność. Samej zdążyło mi się kilkukrotnie powiedzieć pod nosem żeby zaczęła łączyć fakty, bo tak nie bystrym to już być trudno. Ale jednak nie przeszkadzało mi to na tyle żeby odebrać tej historii czar.


Gdybym mogła zostawiłabym 8.5, bo ta historia nie zmieniła mojego życia, nie sprawiła, że nie mogłam słać po nocach. Jednak nie mogę się doczekać kontynuacji, a to coś znaczy.


Pozostaje mi tylko jak najszybciej dorwać się do kolejnej części.

Jaka to była historia.

Całość przeczytałam jednym tchem. Dopiero co zamknęłam książkę i zaraz będę szukać następnych części. Po takim zakończeniu chce się tylko więcej, więcej więcej!

Podobało mi się wiele przedstawiony h wątków: praca Fallon w tawernie, która nie była wyidealizowana ani przedstawiona jako horror- od praca bardzo prostego zjadacza chleba, kiedy trzeba...